Het is belangrijk dat een Christen beseft dat het leven uit verschillende seizoenen bestaat. Er zijn tijden van vreugde, moeite, groei, of wachten. En wanneer dat niet bekend is, kun je in de problemen komen, omdat je verkeerde verwachtingen hebt of ontmoedigd raakt. In deze seizoenen leren we afhankelijk te zijn en dingen te verwachten.

En toch kan het je zomaar overkomen! Want zo ineens onverwachts hangt er een zware winterjas aan de kapstok terwijl het even daarvoor nog lente was in je leven. Hoe dan?

De Emmausgangers

Ik moest tijdens het zien van bovenstaande afbeelding denken aan de Emmaüsgangers. Gedesillusioneerd liepen ze weg nadat Jezus gekruisigd was. Ook zij hadden andere verwachtingen gehad, want Jezus zou Israël toch bevrijden? En nu………weg blijdschap enkel en alleen nog een mist van verdriet. Het kostte mij eerlijk gezegd weinig moeite om mijzelf te verplaatsen in deze twee mensen. Ook wij krijgen in dit leven soms te maken van geestelijke strijd.

Zorgen die net als bij deze twee mensen onze blik op Jezus vertroebelt; een soort geestelijke bewolking.

 Daarnaast zie ik om mij heen ook veel teleurstelling bij mensen.

Teleurstelling

Teleurgesteld in het leven, teleurgesteld in God misschien wel want;

 Ze hadden andere verwachtingen, dachten samen oud te worden maar kregen te maken met rouw en dit voelde als intens verlies.

• Er kwamen problemen in het huwelijk van de kinderen. Dit hadden ze niet verwacht, hier waren ze niet op voorbereid.
• Financiële tegenslagen……….hoe dan? Het ging toch zo goed met het bedrijf?
• Spijt van verkeerde keuzes die ze in het leven hebben gemaakt; had ik maar…..
• Teleurgesteld in de kerk, gemeente, misschien wel in medegelovigen.

 Ontmoediging is het sterkste wapen van satan wat hij gebruikt om mensen krachteloos te maken en de blijdschap uit ons hart te roven..

 Maar wat is in de verschillende teleurstellingen die het leven soms met zich meebrengt onze verwachting van Hem? Van het geloof?

 Weet je wat ik zo mooi vind aan dit Bijbelgedeelte over de Emmaus-gangers (Lucas 24: 13-35); Jezus komt in hun teleurstelling. Prachtig! Zo is Jezus! Hij wil ook in mijn teleurstelling komen. Hij wil jou en mij uit onze teleurstelling trekken, maar dan moet je blik wel op Hem gericht zijn. De ogen van Emmaüsgangers herkenden in eerste instantie Jezus niet. Ze waren zo bezig  met hun teleurstelling (zielsniveau) waardoor het zicht op Hem werd vertroebeld. Jezus begrijpt het en geeft erkenning. De pijn wordt niet meteen door Hem dichtgesmeerd ( Hij maakt zich niet meteen aan hen bekend)  Nee, het mag er zijn. Ze krijgen de ruimte om hun verwachting en daarop  hun teleurstelling met Hem te delen. Hartverwarmend! Delen =helen!

 De Emmaüsgangers zagen Hem met hun ogen maar ze kenden Hem nog niet. Ze moesten leren door het geloof te leven en niet met een zichtbare, tastbare mens op aarde maar met iemand die opgestaan en verheerlijkt is in de hemel. ‘’Het geloof nu is de zekerheid der dingen, die men hoopt, en het bewijs der dingen die men niet ziet 

 In de pastorale hulpverlening staan we naast de ander in de verschillende seizoenen. Wie zich bewust is van deze seizoenen, raakt niet uit balans wanneer het stormt. Hij weet: God verandert niet, – ook niet als het seizoen wel verandert. Zijn nabijheid is er in elk seizoen van ons leven en Hij gebruikt elke moment om ons dichter naar Hem toe te trekken – op Hem te vertrouwen, dwars door alle seizoen heen!